Dit kunstwerk is een typisch voorbeeld van een bouwplastiek, zoals die in de jaren '50 en '60 vaak op en aan gebouwen werden aangebracht. Het is een tafereel met een gestileerde vrouw en een grote zon waar vogels voor langs vliegen. De achtergrond van de voorstelling is opgebouwd uit allerlei verschillende vormen, kleuren en texturen. Hierdoor ontstaat de suggestie van een landschap.
Dit kleurrijke bouwplastiek is aangebracht toen de flats aan de Lebuinuslaan in de wederopbouw-wijk Keizerslanden werden gebouwd. Het kunstwerk is door de wethouder WHA Vrielink (Volkshuisvesting en Sociale Zaken) onthuld. Het is karakteristiek voor de monumentale kunst uit de jaren '50 en '60.
Toen in 2010 de flat waaraan het kunstwerk zat, werd gesloopt in het kader van herstructurering, is het kunstwerk verplaatst. Op initiatief van de Stichting Industrieel Erfgoed Deventer en in samenwerking met Kunstenlab is het kunstwerk zorgvuldig verwijderd en gerestaureerd. In 2011 heeft het kunstwerk een nieuwe locatie gevonden op de gevel van de Karel de Grote-flat. De bewoners van de flat hebben het kunstwerk een nieuwe naam gegeven, als eerbetoon aan de kunstenaar: De Wagter. De weduwe van George van der Wagt, Isa van der Zee, mocht het werk op zijn nieuwe plek onthullen.
Over de kunstenaar
George van der Wagt studeerde aan de kunstacademie in Rotterdam en de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam. Hij was leerling van onder anderen Jac Maris, John Rädecker, Piet Esser en Cephas Stauthamer. Hij was enige tijd Rädeckers assistent en werkte mee aan diens Nationaal Monument op de Dam in Amsterdam. Hij trouwde met schilderes Isa van der Zee.
Van der Wagt maakte monumentaal werk voor onder meer scholen en bedrijven als Philips, Akzo en De Nederlandsche Bank. Hij maakte zowel figuratief als abstract werk, al werd zijn figuratief werk in de loop der tijd steeds meer geabstraheerd. De laatste jaren van zijn leven legde Van der Wagt zich vooral toe op schilderen.