Het kunstwerk bestond uit twee afbeeldingen die tegenover elkaar te zien waren in de Smidsgang. Het ene pand is in 2007 afgebroken en het kunstwerk verdwenen. Het andere kunstwerk is jarenlang niet zichtbaar geweest omdat het als wildplakplek werd gebruikt. Onlangs is het kunstwerk van Ton Harmsen in het kader van de herinrichting van de Smidsgang in ere hersteld.
Voor dit kunstwerk in de de Smidsgang, dat vooral door voetgangers wordt gebruikt die van de parkeergarage naar het centrum lopen, en vice versa, heeft de kunstenaar ‘lopen’ als onderwerp voor zijn werk gekozen. Met aan de ene kant een voorstelling, de nu nog bestaande, waar het lopen gekoppeld is aan het korte termijn plezier van winkelen en (over)consumptie.. Aan de andere kant zat een voorstelling waarbij lopen als bittere noodzaak werd verbeeld: met mensen die het hoogste punt van een gevaarlijke bergpas in de Himalaya hebben bereikt, uit dankbaarheid dat ze het tot hier gehaald hebben, een steen op een stapel leggen.
Een aantal van die stenen waren van een inscriptie voorzien, die ons herinneren aan (voor de kunstenaar) belangrijke stappen in de geschiedenis van de mensheid. En die soms ook alleen maar in overdrachtelijke of filosofische zin over lopen gaan: De eerste voetafdruk van een mens op de maan, de wet van Mendel, de val van de Muur, etc.