Langs de kant van de weg staat, bijna achteloos, een wit stalen object met een trapje. Als je erin klimt en je hoofd erdoor steekt, kijk je uit over een stukje wild begroeid land. De jonge ontwerper Jesse Bosscher maakte 'een waarnemingsinstrument', zoals hij het noemt.
Iedereen kent ze wel, ogenschijnlijk nietszeggende lapjes grond in een stad of dorp. Er lijkt al voor jaren niets mee te gebeuren. Verval en verwaarlozing heersen er en niemand lijkt er verantwoordelijkheid voor te nemen. Over dit soort plekken gaat dit 'Terrain Vague'.
Door het 'waarnemingsinstrument' wordt de blik van de kijker geleid. De ontwerper vestigt de aandacht op het stukje land dat lijkt te liggen wachten op een nieuwe bestemmning; een stukje land waaraan je anders makkelijk voorbijrijdt zonder het op te merken.
Voor het uitkijkpunt haalde Jesse Bosscher zijn inspiratie uit de industriële mijnbouw. 'Terrain Vague' maakt deel uit van zijn afstudeerproject dat gaat over 'stedelijke restruimte'.
Over de ontwerper
Jesse Bosscher rondde eerst de Associate degree Interieurvormgever af bij ArtEZ en volgde daarna de bachelor Interieurarchitectuur.